**انحلال Natron نشان میدهد چرا آمریکا برای ساخت باتریهای بومی خود آماده نیست.**
سلام به شما! 🎙️ خبر مهمی داریم درباره یک شرکت نوپا در زمینه باتریهای پیشرفته. “ناترون”، شرکتی که ۱۲ سال برای تجاریسازی باتریهای سدیم-یون تلاش میکرد، متاسفانه این هفته به فعالیتهایش پایان داد. 💔 دلیل اصلی این اتفاق، عدم دریافت مجوزهای لازم و ناتوانی در جذب سرمایه بیشتر بوده است. این خبر نشان میدهد که ساخت باتری در خارج از آسیا با چالشهای بزرگی روبروست، به خصوص با افت شدید قیمت لیتیوم در بازارهای جهانی. 📉
حالا بریم سراغ جزئیات:
شرکت “ناترون” (Natron)، که در زمینه ساخت باتریهای سدیم-یون فعالیت میکرد، پس از دوازده سال تلاش برای عرضه فناوریاش به بازار آمریکا، این هفته به کار خود پایان داد. 💔 این شرکت سفارشاتی به ارزش ۲۵ میلیون دلار برای کارخانه خود در میشیگان داشت، اما نتوانست آنها را تحویل دهد؛ چرا که برای این کار نیاز به “گواهینامه UL” داشت. 📄 “گواهینامه UL” یک استاندارد ایمنی مهم است که گرفتن آن معمولاً ماهها طول میکشد و همین تاخیر باعث شد سرمایهگذاران دیگر پولی به شرکت تزریق نکنند و ناترون با بحران مالی شدیدی روبرو شود. 📉
سهامدار اصلی ناترون، که یک شرکت سرمایهگذاری به نام “شروود پارتنرز” بود، تلاش کرد سهامش را بفروشد اما هیچ خریداری پیدا نشد. در نتیجه، این شرکت تصمیم گرفت “ناترون” را منحل کند و تمامی کارکنانش به جز تعداد کمی را اخراج کند. 🚶♂️ این اتفاق نمونهای از چالشهای بزرگ در تولید باتری بدون حمایتهای دولتی پایدار است. تبدیل یک شرکت نوپا به یک “کارخانه عظیم باتریسازی” (یا گیگافکتوری)، معمولاً بیش از ده سال زمان میبرد که این مدت طولانیتر از چرخههای معمول تجاری و صبر اکثر سرمایهگذاران است. ⏳
“ناترون” در حال حاضر از طریق فرآیندی به نام “واگذاری به نفع طلبکاران” در حال انحلال است. 📑 این روش، جایگزینی برای ورشکستگی نوع “فصل ۷” (نوعی ورشکستگی که منجر به فروش داراییها میشود) است و میتواند به فروش سریع و آرام داراییها بدون طی کردن مراحل طولانی دادگاهی منجر شود.
یک سال پیش، ناترون اعلام کرده بود که قصد دارد یک کارخانه بزرگتر به ارزش ۱.۴ میلیارد دلار در کارولینای شمالی بسازد که میتوانست مقادیر زیادی باتری سدیم-یون تولید کند و هزاران شغل ایجاد کند. 🏭 این شرکت بر روی باتریهای ذخیرهسازی ثابت و برای مراکز داده تمرکز داشت، جایی که “چگالی انرژی” پایینتر باتریهای سدیم-یون (یعنی توانایی ذخیره انرژی کمتر نسبت به حجم یا وزن) مشکلساز نیست. 🔋
در حالی که باتریهای سدیم-یون به دلیل فراوانی سدیم، پتانسیل قیمت بسیار پایینتری نسبت به باتریهای لیتیوم-یون دارند، اما افت شدید قیمت لیتیوم در چین، این مزیت را کمرنگ کرده است. 📉 در دو سال و نیم اخیر، قیمت “لیتیوم کربنات” (ماده اولیه باتری لیتیومی) تا ۹۰ درصد کاهش یافته است!
“ناترون” تنها مورد شکستخورده در میان تلاشهای اخیر برای تولید انبوه باتری در خارج از آسیا نیست. 🌍 پیش از این هم، شرکت آمریکایی “پاوین” و شرکت سوئدی “نورثولت” نیز به دلیل مشکلات مالی و عدم توانایی در تولید انبوه یا تامین مواد اولیه، ورشکست شدند. این شکستهای پیدرپی نشان میدهد که ساخت شرکتهای بزرگ باتریسازی در خارج از آسیا چقدر دشوار است. آسیا در طول دههها هم “زنجیرههای تامین” (شبکه تامین مواد اولیه و قطعات) بالغ و هم تخصص بسیار زیادی در این زمینه به دست آورده است. 🏭
اگر آمریکا یا اروپا بخواهند رقبای داخلی برای غولهای باتریسازی آسیایی ایجاد کنند، نیاز به “حمایت پایدار دولتی” برای یک دهه یا بیشتر دارند، نه نوسانات و تغییر سیاستهای مداوم. 📈 با توجه به واقعیتهای سیاسی، به نظر میرسد همکاری و “سرمایهگذاری مشترک” با شرکتهایی مانند پاناسونیک، الجی انرژی سولوشن و اسکی اینوویشن شانس موفقیت بیشتری دارد. 🤝 برای آینده نزدیک، بهترین شانس غرب برای تولید داخلی باتری همچنان از طریق همکاری با آسیا خواهد بود. 🌏
**نکات کلیدی خبر: 👇**
* شرکت “ناترون” پس از ۱۲ سال فعالیت در زمینه باتریهای سدیم-یون، تعطیل شد. 💔
* عدم دریافت “گواهینامه UL” و بحران مالی، دلایل اصلی این تعطیلی بودند. 📄
* افت ۹۰ درصدی قیمت لیتیوم در چین، مزیت قیمت پایینتر باتریهای سدیم-یون را از بین برده است. 📉
* این اتفاق، نشاندهنده چالشهای عظیم در تولید باتری در خارج از آسیاست. 🌍
* برای موفقیت، کشورهای غربی نیاز به حمایت پایدار دولتی و همکاری با غولهای باتریسازی آسیایی دارند. 🤝
